ਗਾਇਕੀ ਦੇ ਵਗ ਰਹੇ ਦਰਿਆਵਾਂ ਵਿਚ ਕੋਈ ਲਹਿਰ ਅਜਿਹੀ ਉੱਠਦੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਸਕੂਨ ਦੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜੇ ਕੋਈ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਏਰ ਦਿਨਾ'ਚ ਆਸਮਾਨ ਤੇ ਛਾਇਆ ਹੈ , ਤਾਂ ਓਹ ਮੇਰੀ ਮੁਰਾਦ "ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ"|
ਅਜ ਹਰ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਮ਼ੁਹ ਚੋ ਤੁਸੀਂ ਸਰਤਾਜ ਦਾ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਗੀਤ ਜਰੂਰ ਸੁਣੋਗੇ | ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਬਜੁਰਗ ਦੇ ਮ਼ੁਹ ਚੋ "ਸਾਈਂ" ਹੋਵੇ, ਕਿਸੇ ਗਭਰੂ ਦੇ ਮ਼ੁਹ ਚੋ "ਯਾਮਹਾ" ਹੋਵੇ, ਕਿਸੇ ਮੁਟਿਆਰ ਦੇ ਮ਼ੁਹ ਚੋ "ਚੀਰੇ ਵਾਲੇਆ" |
ਮੈਨੂ ਖਾਸ ਕਰ ਕੁਝ ਰਚਨਾਵਾ ਜੋ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪਸੰਦ ਹਨ:
ਆਦਮੀ :
ਇਥੇ ਜਿਦਾ ਜਾਦਾ ਜੋਰ ਓਦਾ ਓਹਨਾ ਜਾਦਾ ਧੰਦਾ, ਸਚੇ ਰਬ ਦੀਆ ਨੇਮੇਤਾ ਨੂੰ ਗੋਹਲ ਦਾ ਨੀ ਬੰਦਾ,
ਇਸ ਧਰਤੀ ਤੇ ਹਕ ਚਲੋ ਵਧ ਘਟ ਹੋਣੇ, ਪਰ ਇਕੋ ਜਿੰਨਾ ਸਬ ਦਾ ਆਕਾਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਏ,
ਹਰ ਆਦਮੀ ਵਿਚ ਹੁੰਦਾ ਇਕ ਫਕਰ ਫ਼ਕੀਰ ਹਰ ਆਦਮੀ ਵਿਚ ਇਕ ਇਆਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਏ,
ਹਰ ਆਦਮੀ ਵਿਚ ਹੁੰਦਾ ਇਕ ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ, ਹਰ ਆਦਮੀ ਵਿਚ ਇਕ ਬਦਮਾਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਏ.
ਹਦੀਸ :
ਜਦ ਸਰਤਾਜ ਦੇ ਹਕ ਵਿਚ ਦਿਲਬਰ ਭ
ਰੀ ਗਵਾਹੀ, ਖਾਲੀ ਸੋਚ ਦੇ ਵਿਚ ਜਜਬੇ ਦੀ ਭਰੀ ਸੇਆਹੀ,
ਫਿਰ ਤਾਂ ਕ਼ਲਮ ਘੜੀਸ ਵੀ ਕ਼ਲਮ
ਨਵੀਸ ਬਣੇ, ਸਾਡੇ ਲਈ ਮੇਹਰਮ ਦੇ ਬੋਲ ਹਦੀਸ
ਬਣੇ,
ਕੌਣ ਕਹੇ ਕੇ ਪਲ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਚੀਸ
ਬਣੇ, ਸਾਡੇ ਲਈ ਮੇਹਰਮ ਦੇ ਬੋਲ ਹਦੀਸ
ਬਣੇ
ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਂ :
ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਸੋਚ ਕਿਥੇ ਗਈ,ਜੇਹੜੀ ਸੋਚਦੀ ਸੀ ਚਲਾਂਗੇ ਸਚਾਈ ਤੇ,
ਲੇਖਾ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ ਆਖਰਾ ਨੂੰ, ਅੱਖ ਰੱਖੀਏ ਜੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕਮਾਈ ਤੇ,
ਪਰ ਅੱਜ ਇਹੋ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਕਹਿੰਦਾ ਘੂੰਡੀ ਕਿਸੇ ਪਾਸਿਓ ਘੁੰਮੋਣ ਦੇ,
ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਂ ਫੇਰ ਲੈ ਲਾ ਗੇ,ਪਹਿਲਾ ਪੈਸੇ ਜਮਾ ਖਾਤੇ ਵਿਚ ਕਰੋਣ ਦੇ
ਹਰਾ ਪੱਤਾ :
ਅਸੀਂ ਇਸ਼੍ਕ਼ੇ ਦੇ ਸਾਗਰਾ ਨੂੰ
ਮਾਪਿਆ, ਅਸੀਂ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਮਲਾਹ ਵੀ ਸੀ ਥ
ਪਿਆ,
ਅਸੀਂ ਹੰਜੂਆ ਨਾਲ ਲਿਖੀ ਸੀ ਕਹਾ
ਣੀ ਜੋ, ਓਹਨੂੰ ਅਖੀਆਂ ਦੀ ਲੋ ਦੇ ਕੇ ਛਾ
ਪਿਆ,
ਕੋਈ ਅੰਦਰੋ ਕਿਤਾਬ ਸਾਰੀ ਲੈ ਗਿ
ਆ, ਤਾਂ ਖਾਲੀ ਪਿਆ ਗਤਾ ਕੀ ਕਰੂ
ਜਦੋ ਹੋਣ ਨਾ ਦਿੱਲਾ ਵਿਚ ਰੰਗ ਚਾਵਾਂ ਦੇ, ਸਿਰਾ ਦਾ ਸਾਲੂ ਰੱਤਾ ਕੀ ਕਰੂ.
ਜਦੋ ਜੜਾ ਨੂੰ ਸੇੰਓੰਕ ਲਗ ਜਾਵੇ
, ਤਾਂ ਵਿਚਾਰਾ ਹਰਾ ਪੱਤਾ ਕੀ ਕਰੂ
ਜਦੋ ਹੋਣ ਨਾ ਦਿੱਲਾ ਵਿਚ ਰੰਗ ਚ
ਾਵਾਂ ਦੇ, ਸਿਰਾ ਦਾ ਸਾਲੂ ਰੱਤਾ ਕੀ..
ਤੂੰ ਕੱਲ ਪਰਸੋਂ ਨੂੰ ਛੋੜ:
ਅੱਜ ਦਿਲ ਸਬਨਾ ਦੇ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਏ, ਘਰ ਸੁਨੇ ਵੀ ਆਬਾਦ ਹੋਏ,
ਤੇਰੇ ਗੀਤ ਸਭਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਹੋਏ, ਸਰਤਾਜ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਲੈ ਵੇ,
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਬਦਲੀ ਮਰ ਜਾਣੀ, ਇਹ ਹੋਰ ਕੀਤੇ ਹੀ ਵਰ ਜਾਣੀ,
ਬਣ ਲਾੜਾ ਇਹ ਨੂੰ ਵਰ ਲੈ ਵੇ, ਅਜ ਨਚਿਏ ਨਾਚ ਅਨੋਖਾ ਜੀ
ਲੈ ਤਾਲ ਨੂੰ ਦਿਏ ਧੋਖਾ ਜੀ, ਆ ਵੇਖ ਢੋਲਕੀ ਵਜ ਦੀ ਏ
ਤੂੰ ਕਲ ਪਰਸੋ ਨੂੰ ਛੋੜ ਪਰੇ ਸੋ
ਚਾ ਦੀ ਧੋਣ ਮਰੋੜ ਪਰੇ, ਲੈ ਲੁਫ
ਤ ਘੜੀ ਜੋ ਅਜ ਦੀ ਏ .
ਫਕੀਰ ਬੰਦੇ :
ਜੋ ਦਰ ਤੇ ਖੋਲੋਵੇ ਮਗਰ ਕੁਝ ਨਾ
ਮੰਗੇ, ਤੁਸੀਂ ਮਾੜਾ ਬੋਲੋ ਕਹੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੰਗੇ,
ਓਹ ਹੋਣੇ ਨੇ ਫਕਰ ਫ਼ਕੀਰੀ ਵਿਚ
ਰੰਗੇ, ਜੀ ਗੋਹ ਨਾਲ ਤਕੇਓ ਭਖਾਰੀ ਨੀ ਹੋਣਾ
,
ਜੋ ਹਾਰਾਂ ਕਬੂਲੇ ਨਾ ਖੇਡਣ ਦੇ
ਪਿਛੋ, ਲੜਾਕੂ ਹੋਊ ਓਹ ਖਿਡਾਰੀ ਨੀ ਹੋਣਾ,
ਜੋ ਦਾਹ ਤੇ ਲਗਾ ਕੇ ਦੋ ਚਿਤੀ ਚ
ਪੇਜੇ ਓਹ ਵਿਪਾਰੀ ਹੋਊ ਜਵਾਰੀ
ਨੀ ਹੋਣਾ.
ਮੇਹਨਤ ਦੀ ਕਮਾਈ :
ਕਿਸੇ ਪੁਤ ਦੀ ਕਮਾਈ ਹੁੰਦੀ ਮਾਵਾਂ ਦੀ ਉਮੀਦ, ਯਾਰਾ ਕਿਸੇ ਹੀਲੇ ਭੇਜਣੀ ਜਰੂਰ ਚਾਹੀਦੀ,
ਉਂਜ ਬਾਕੀ ਵੀ ਨੇ ਚੰਗੇ ਤੇਰੇ ਗੀਤ ਸਰਤਾਜ, ਪਰ ਇਹੋ ਜਹੀ ਚੀਜ਼ ਵੀ ਜਰੂਰ ਗਈ ਦੀ
ਇਕ ਬਾਪੂ ਜੀ ਦਾ ਲਾਡਲਾ ਖਵਾਬ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ, ਐਵੇਂ ਚੰਗੇ ਭਲੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜ ਦੇ ਨੀ ਹੁੰਦੇ,
ਜਿਨੇ ਮਾਲੀ ਵਾਂਗੂ ਪਾਇਆ ਹੋਵੇ ਸਬਰਾ ਦਾ ਪਾਣੀ, ਕਦੀ ਫ਼ਲਾ ਲਗੇ ਬੂਟੇ ਨੂੰ ਉਜਾੜ ਦੇ ਨੀ ਹੁੰਦੇ
ਜਿਨੇ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕੀਤੀ ਏ ਮੇਹਨਤਾ ਦੀ ਕਮਾਈ, ਕਦੀ ਟੋਕਰਾ ਚਕਾ ਕੇ ਝਗਾ ਝਾੜ ਦੇ ਨੀ ਹੁੰਦੇ.
ਵੱਸ ਦੀ ਗੱਲ :
ਬੜੀ ਲਮੀ ਕਹਾਣੀ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੀ,ਆਵੇ ਸੰਗ
ਜਦੋ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਮੈਂ ਨਿਹਾਰ ਦੀ,
ਅਖ ਲਾਈ ਨਾ ਓਦੋ ਦੀ ਕੰਗੀ ਵਾਈ
ਨਾ,ਨਾ ਹੀ ਦਸ ਹੋਵੇ ਜਾਂਦੀ ਵੀ
ਛੁਪਾਈ ਨਾ,
ਕਹੀ ਨੈਣਾ ਦੀ ਸਮਝ ਮੈਨੂੰ ਆਈ ਨ
ਾ, ਨਾ ਗਲ ਮੇਰੇ ਵੱਸ ਦੀ ਰਹੀ,
ਪੈਰ ਸੋਲੇੰਵੇ ਵਰੇ ਵਿਚ ਰਖਿਆ, ਨਸ਼ਾ ਚੜਦੀ ਜਵਾਨੀ ਵਾਲਾ ਚਾਖਿਆ,
ਕਿਸੇ ਐਸੀਆ ਨਿਗਾਹਾ ਮੈਨੂੰ ਤਕਿ
ਆ,ਨਾ ਗਲ ਮੇਰੇ ਵਸ ਦੀ ਰਹੀ.
ਰਾਜੀ ਰਬ ਹੈ, ਗੁੱਸੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ :
ਤੰਗ ਦਿਲੀ ਨੂੰ ਜਦੋ ਦਾ ਦੂਰ ਕੀਤਾ ਜੇ ਮੈਂ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਆ ਤੇ ਹੇਰਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਮਾਲਾ ਫੇਰਨਾ ਤਸਵੀ ਦਾ ਵਿਰਦ ਕਰਨਾ ਜੇ ਕੋਈ ਨਫ਼ਾ ਨਹੀਂ ਏ ਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਮੰਨਾ ਮੂਰਤੀ ਕਾਬੇ ਦੇ ਵਿਚ ਜਾਨਾ, ਰਾਮ ਆਪਣਾ ਗੈਰ ਰਹਮਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਜਦੋ ਖਿਆਲ ਆਉਂਦਾ ਓਹਦੀ ਬੰਦਗੀ ਦਾ, ਰਿਹੰਦਾ ਹਿੰਦੂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਓਹ ਖੁੱਦਾ ਮੇਰਾ, ਮੈਂ ਖੁਦਾਈ ਓਹਦੀ, ਓਹਦੀ ਯਾਦ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਦਾਮਨ ਪੀਵੇ ਸ਼ਰਾਬ ਤੇ ਕਰੇ ਸਜਦਾ, ਰਾਜੀ ਰਬ ਹੈ, ਗੁੱਸੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ
-ਰੋਹਿਤ ਸ਼ਰਮਾ 
